Als ik ga fietsen door het Groninger landschap, kom ik natuurlijk van alles tegen, meestal richt ik me dan op de landschappen, maar als ik koeien tegenkom, dan moet ik ze vast leggen, soms als deel van het landschap, soms lekker dichtbij. Rondom de stad Groningen is heel veel natuur, je kunt uren gaan fietsen door de provincie, of wandelen door De Onlanden, een prachtig natuurgebied of richting Hoornse diep/ dijk. Beide zijn voor mij om de hoek[ zoals ik het zeg]  binnen 5 a 10 minuten op de fiets, ben ik er. 

Elke maak als ik in dit album aanvullingen plaats, schrijf ik een begeleidend stukje tekst erover, dit komt dan weer bovenaan te staan, is wat logischer mbt de foto`s omdat ik de nieuwste ook vooraan plaats.

Klaprozen, [Klappies in de volksmond en Pappavers officiële benaming.]  zo ver je kunt kijken, gigantisch mooi om te zien. Door een tip van een fotografie kennis op de fiets naar Drenthe. Om 09.00uur zaten Sytske en ik op de fiets en rond 17.00uur weer thuis. Ik was gesloopt toen ik weer thuis was [zadelpijn en last van knie] maar het was de tocht meer dan waard. Uiteraard heb ik ook de nodige macro`s gemaakt, Vreemd genoeg zag ik geen enkel insect vliegen of fladderen. 

Tijdens een wandeling door de bossen van Appèlbergen een foto gemaakt van het Oorlogsmonument daar.  

[ Bron; Paviljoen Appèlbergen/ internet ]

Tijdens de meistaking van 1943 werden in de 3 noordelijke provincies 60 mensen omgebracht. Van hen zijn er 34 door de bezetters op een "onbekende plaats" verstopt, als extra intimidatiemethode om de wilde staking neer te slaan. Het waren de eerste doodvonnissen in de 2de wereldoorlog. De Meistaking was de ommekeer naar de tweede, grimmiger helft van de Tweede Wereldoorlog, en het startsein voor het gewapende verzet. Verschillende ooggetuigen wezen eind 1945 een plek aan in de Appelbergen. Daar werden toen 19 slachtoffers gevonden. Vier jaar later bleek dat er nog meer vermisten in de Appelbergen begraven moesten liggen.

In 1949, tussen 1985 en 1993 en tussen 1996 en 2004 zijn pogingen gedaan de vermiste slachtoffers te vinden. Ze zijn niet gevonden. Het moeilijk toegankelijke, drassige gebied maakt onderzoek bijna onmogelijk. In 1991 hebben de Luchtmacht en de Technische Universiteit van Delft met behulp van speciale apparatuur en een F16 (gevechtsvliegtuig) bodemonderzoek gedaan, maar geen sporen van graven kunnen ontdekken. Onder leiding van een van de nabestaanden is in 1994 de Werkgroep Appelbergen opgericht die het onderzoek in nauwe samenwerking met Staatsbosbeheer, de gemeente Haren, Koninklijke Landmacht en andere organisaties en deskundigen, opnieuw heeft gestart. Volgens een gedetailleerde reconstructie van de gebeurtenissen in 1943 en 1945 liggen de omgebrachte slachtoffers begraven in het Grote Veen van de Appelbergen.

Ook tijdens vervolgonderzoek dat in 2003 mogelijk werd toen delen van het moeras werden drooggelegd konden de graven evenwel niet worden gevonden. In mei 2004 is een monument geplaatst aan de rand van het Grote Veen van natuurgebied De Appelbergen.  

Niet alleen in het Westland heb je tulpenvelden, ook wij in het noorden hebben er een aantal, en door de Rotaryclub is er een mooie route van gemaakt. Je start in Uithuizermeeden en na 65 km heb je een mooie route door het Noord -Groningse landschap gemaakt.

Ook het Humsterland is een prachtige fietsroute, richting Aduard en omstreken. Als mooie aanvulling hier nu ook een aantal opnames van Het Nationaal Park  Loonse en Drunense duinen. Een prachtig natuurgebied in Brabant, waar ik een heerlijk weekend bij vrienden

 was. Dit Nationale park, is één van de grootste stuifzand gebieden in West-Europa.